reisverslagen deel 1   deel 3  deel 4  deel 5   deel 6   deel 7

Ons vliegtuig naar Tegucigalpa, met een tussenstop in San Pedro Sula, vertrok om 13:45 uit Miami. Het personeel op deze vliegbasis was een stuk vriendelijker dan in Atlanta. Maar dat komt mogelijk doordat het merendeel van de mensen die hier wonen bestaat uit inwoners van Midden-Amerika. Deze keer vlogen we met maatschappij Taca met een Airbus A320. Een vrij nieuw en modern vliegtuig. Zeer vriendelijk personeel.

Bij het vertrek uit Miami was er nogal veel turbulentie - daarom heb je ook je seatbelts om - maar toen we eenmaal goed en wel boven de wolkentoppen zaten was ook dat voorbij. We hadden een prachtige vlucht met mooi helder weer en weinig bewolking.

 
Net na vertrek uit Miami                                     De Key Islands ten zuiden van Florida

Daarom hadden we mooie uizichten op de Key Islands, een strook van ongeveer 100 kilometer kleine eilandjes aan de zuidpunt van Florida. Even later passeerden we Cuba. Had ik me meer van voorgesteld, maar vanuit de lucht was het niet echt spectaculair. Na weer enige tijd vlogen we voorlangs de baai eilanden van Honduras. Zo konden we alvast de plek zien waar we in deze vakantie ook nog heen willen gaan.

Enkele ogenblikken later landden we op het vliegveld van San Pedro Sula voor een tussenstop. Hier konden wij blijven zitten voor de volgende vlucht naar Tegucigalpa. Na een stop van ongeveer 45 minuten stegen we weer op voor het laatste traject. De landing in Tegucigalpa ging aardig wat rustiger dan de vorige keer in 2002. Of we waren al wat meer gewend, dat kan ook. We kwamen aan om plm 16:50 plaatselijke tijd.
We werden op het vliegveld opgehaald door de familie van onze schoondochter. Het was inmiddels bijna donker geworden (hier is het altijd om plm. 18:00 donker) , maar tijdens de rit door de stad zagen we wel dat er sinds 2002 nog niet veel was verbeterd. Het tegendeel was eerder het geval.

25 febr 2008

Onze eerste nacht hadden we niet goed geslapen. We moesten weer wennen aan het lawaai in deze stad: overdag veel harde slechte muziek, brullende vrachtauto's, schreeuwende mensen (je moet wel) en bovendien de slechte lucht kwaliteit. 's Nachts het lawaai van loslopende honden; ze lopen in hele groepen en blaffen tegen alles wat beweegt en zijn onderling ook vaak aan het vechten. Soms oorverdovend. Op de gekste uren beginnen overal hanen te kraaien en af en toe passeert er nog een brullende vrachtauto. Bovendien zijn de huizen hier totaal niet geluidswerend. Kortom, heel anders dan we thuis gewend zijn.

We hebbben overdag wat rondgereden met de zwager van onze zoon. O.a. een Moll bezocht - en die zijn hier zeer luxe - ijsje gegeten, diverse boodschappen gedaan, langs geweest bij enkele neven en toen was de dag alweer een heel eind om.

Volgende pagina